Zielony dom w dobrym guście- I zajęcia
Inauguracyjna lekcja obejmowała wiadomości nt. historii powstawania dzieł ludzkich rąk począwszy od czasów prehistorycznych do starożytnego Rzymu.
Prehistoria to w uproszczeniu czasy paleolitu i neolitu. W paleolicie ludzie żyli w niewielkich grupach, żywili się zbieranymi roślinami, polowali na zwierzęta (życie zbieracko-łowieckie) . Posługiwano się narzędziami z drewna, kamienia (krzemień). Wynaleziono ogień. Ubierali się w skóry. Zamieszkiwali jaskinie, te były pokryte malowidłami ze scenami polowań i sylwetkami zwierząt. To była sztuka prawdopodobnie szamańska. Ludzie z tamtego okresu rzeźbili też figurki mające znaczenie w relacjach plemiennych.
W neolicie nie zachowało się dużo obiektów mieszkalnych z tych czasów, ale stałe prace archeologiczne dają wgląd w ten okres. To był już okres żelaza, nastąpił podział ról w społeczności (początki rzemiosła). Dzieci zaznajomiły się z rekonstrukcjami domów mieszkalnych czyli przede wszystkim ziemiankami, domami lepionymi z gliny, mułu z konstrukcją drewnianą. Powstawały też megalityczne świątynie (zdj. Stonehenge, Malta). Obejrzały film o Biskupinie i zdjęcia zagospodarowania osady, sposób zabudowania i przykładowe wnętrza.
Starożytność została przedstawiona na przykładach budowli i sztuki starożytnego Egiptu, Grecji i Rzymu. Omówione zostały sposoby zabudowy i materiały używane do budowy domów mieszkalnych 1. glina, muł, papirus, drewno w Egipcie, 2. Glina, kamień, drewno w Grecji, 3. drewno, kamień w Rzymie. Budowle świątynne, domy wysokich urzędników i władców to budowle przede wszystkim z kamienia z drewnianymi stropami.
Sztuka tego okresu to przebogate wnętrza z freskami, mozaikami, rzeźbami, fontannami, z pomieszczeniami dla różnych funkcji (strefowanie) i różnych osób (osobne dla kobiet, mężczyzn, służby). Domy były otoczone ogrodami.
